Siapa Tuan Tanah

Hujung Timur, Malaysia
Manusia yang biasa-biasa saja. Aku bukan pen-seni. Aku cuma seorang penulis cikai. Cedok-lah yang mana putih. Minta tinggal-kan yang mana hitam.

Thursday, August 30, 2012

maruah sebuah keputusan

lama aku mengasingkan diri dalam kotak batu ni.
mencari pelbagai jawapan, hanya kerana satu persoalan.
persoalan yg dah lama aku tanyakan,
tapi jawapan yg selalu dihulur,
lansung tak di-terima dek si akal dan hati.

*diam


pernah ku khabarkan pada seorang kawan.
ya, pada dia. yg tak perlu aku sebutkan namanya. 

dan aku tahu kau pun sependapat dgn aku kan kawan?

apalah ada pada nama - kata si pemurah.


pilihan memang mengubah hidup seseorang bukan?

---
.lama aku bungkam.
mencari identiti bahasa yg sesuai dengan rasa diri dan ketika.


---
aku khilaf. memang aku lah pen-canai keputusan diri.
hidup dan mati.

tapi aku punya pe'el.
yg mana setiap bahasa badan manusia sekeliling ak ramas,hadap dan kaji.

satu persoalan yg mungkin orang tak terfikir pun nak tanya.
: 'kenapa mereka-mereka yg biasa-nya sudah pilih sesuatu kata putus, ada ketika-nya mereka berpatah pada kata asal yg awal-nya dulu di-reject keras?'

dan aku rasa kadang hidup ini macam jawab exam soalan yg ber-pilihan jawapan objective. 
membaling dadu pemadam, nak tahu mana abjad yang kena. "A", "B", "C" atau "D".

cuma skop kali ini dikecik-kan sedikit.
dua pilihan cuma terbentang di-depan.

.pun aku kelu.
masih dan masih.

-berbalik pada soalan-ku kawan.
"MENGAPA MEREKA BERPATAH LAGI?"
*aku tahu jawapan buku. -mungkin masing-masing punya reason yang tersendiri.

TAPI AKU TAK MAHU!
aku tak mahu jawapan yg sebegitu. jawapan yg aku sendiri bolih canang-kan. 

parah sudah aku, kawan.
bergelumang dengan suara dari dalam.


"aku mencari mana letak maruah se-sebuah keputusan dan pilihan"

sampai kini.

di dalam kotak batu ini,

bertemankan si-sepi,
aku masih mencari..
ya masih..



No comments:

Post a Comment